Open Brief

Beste vrienden,

Morgenochtend van 6 tot 9 organiseert Radio 1 (Lisbeth Imbo) een "groot debat" vanuit de Sint-Salvator in Brugge, vanuit de vraag "geloof je (nog) na 2010?"

Hieronder vinden jullie mijn persoonlijke open brief aan Lisbeth hierover.

Een vredevolle Kersttijd gewenst!

Kris

"Beste Lisbeth,

Graag antwoord ik bevestigend op jouw vraag of ik na 2010 nog geloof.

Vooreerst wil ik duidelijk stellen dat ik, net zoals talloze (om niet te zeggen alle) gelovigen en kerkelijk geëngageerde mensen, diep geschokt ben door de feiten die dit jaar aan het licht zijn gekomen. Ik voel wel degelijk de stompen in mijn maag... Dit stelt zeker vragen rond de Kerk en haar bedienaars, vragen die een crisiselement in zich dragen, maar iedere crisis is ook een opportuniteit. Dat leert de geschiedenis ons.

Toch daagt jouw vraag mij tot méér uit dan een simpel "ja" of "neen" of een blijven steken in gemeenplaatsen.

Je vraag of ik geloof na 2010 gaat er immers (impliciet) van uit dat de schokkende feiten die in 2010 het daglicht zagen mijn persoonlijk geloof kunnen raken. En dat is nu net niet het geval.

Om dat te verklaren, dien ik uiteraard nog een tweede, fundamentelere vraag te beantwoorden - een vraag die mensen zich sinds het begin der tijden stellen en die in jouw vraagstelling toch ietwat verloren dreigt te gaan: "in wat geloof ik eigenlijk?"

Het is belangrijk dat christenen (maar ook moslims, joden en atheïsten) op deze vraag kunnen antwoorden, niet zozeer om de anderen te overtuigen, maar in de eerste plaats voor zichzelf. Concreet staan wij als gelovige en geëngageerde christenen (ik neem mijn eigen positie omdat ik alleen van daaruit kan spreken) in dat intens voelbare spanningsveld tussen enerzijds onze postmoderne maatschappij (waar wij inherent deel van uitmaken) en, anderzijds, onze geloofsoptie (want het blijft toch altijd een keuze) die vanuit die maatschappij (en vandaag heel concreet door jou) kritisch wordt bevraagd. Die spanning is sterker dan ze in het verleden was (alhoewel ik dat verleden zelf nooit heb gekend), maar ze is bovendien zeer gezond, want ze stemt ons tot zelfbevraging.

Dus: in wat geloof ik eigenlijk?

Wel, ik geloof niet in "iets", maar in Iemand.

Zonder te verdwalen in een theologisch discours dat hier niet op zijn plaats zou zijn, wil ik mijn persoonlijk geloof (voorzichtig, aarzelend, bewust van de broosheid ervan en het feit dat het een teer plantje in groei is) als volgt samenvatten: ik geloof in een persoonlijke God, die niets meer verlangt dan in relatie te treden met mensen en die zich, doorheen de geloofsgetuigenissen van mensen (de Evangelies) kenbaar heeft gemaakt, ook aan mij vandaag. Iemand die ik niet alleen in de Schrift kan vinden, maar die ik ook mag ontmoeten in mijn persoonlijke relaties met andere mensen, in mijn leven van elke dag.

Liesbeth, het is voor mij ook die Iemand die (ditmaal via jouw vraag) mij telkens weer vraagt wat Jezus 2000 jaar geleden vroeg aan Petrus: "wie zegt gij dat Ik ben?".

Ik voel vanuit mezelf dat het mijn wezen is als mens de vraag te stellen naar de uiteindelijke zin van mijn leven en ik besef meteen dat die vraag mij overstijgt (niet in mijn hoofd past). Ik geloof (want het blijft een geloofsoptie) dat God die Iemand is die die vraag beantwoordt, die mijn leven voltooit. Als ik Hem (of Haar, want over genus struikelen we toch niet?) wil (h)erkennen in de Schrift, de natuur en vooral in de mensen om mij heen. Dit alles gebeurt niet in grote openbaringen met special effects, maar in heel eenvoudige, kleine dingen: de liefde van en voor mijn vrouw, de zorg voor zieke ouders, een gebedsmoment in onze kapel.

Ik wil niemand deze geloofsoptie opdringen, maar ik vind het wel belangrijk dat ze voor de maatschappij verstaanbaar mag zijn. Want het is het fundament van waaruit een gelovige christen leeft.

Je vraagt je onderwijl wellicht reeds af: "wat heeft dat alles in Godsnaam (pun intended) te maken met de crisis van de Kerk vandaag?" Maar je stelde nu eenmaal, vanmorgen in de file, de vraag naar mijn geloof. En ik antwoord, vanuit het bovenstaande, dat de stompen in mijn maag mijn geloof in die Iemand niet hebben aangetast. Geef toe, het zou maar een schraal geloof zijn als het zou afhangen van de daden van een kinderverkrachter.

Ik wil me er echter niet zo makkelijk van afmaken.

Ik besef ook wel dat jouw vraag teruggaat op de gebeurtenissen van 2010 en ik wil zeker niet vanuit een theologische beschouwing onrecht aandoen aan de terecht golf van verontwaardiging die de bevindingen van de Commissie Adriaensens teweeg hebben gebracht. In zekere zin ben ik zelfs dankbaar voor die verontwaardiging.

Kan ik mij als jonge (hoewel, alweer 34...) gelovige nog inschrijven in het project van de Kerk? Ook op die vraag antwoord ik bevestigend.

Voor mij is geloof in de Kerk in de eerste plaats geloof in het feit dat er in die brede Kerkgemeenschap van 2000 jaar, in dat volk onderweg, een werkzaamheid van de Geest is die de individuele leden van die gemeenschap (die van de apostelen tot Benedictus en André-Joseph altijd mensen zijn, met vallen en opstaan vandien) overstijgt. Aangezien dit een tijd van "kicks" en "momenten" is (iets wat past als een tang op een varken op een gelovig leven, maar goed) wil ik getuigen dat ik dat persoonlijk zeer sterk heb mogen ervaren twee jaar terug, toen in Brussel 40,000 (!) jonge christenen uit heel Europa verzamelden op de Heizel, op uitnodiging trouwens van diezelfde bisschoppen die heden voor de parlementaire commissie verschijnen, in het kader van een pelgrimage van Vertrouwen, georganiseerd door de oecumenische broedergemeenschap van Taizé. Ik ervaar datzelfde ook in Encounter Vlaanderen (de Vlaamse tak van Marriage Encounter), een christelijke beweging van en voor mensen met zin in relatie, in Sint Egidius (die ook op dit moment weer prachtwerk levert voor de minderbedeelden in de samenleving, daar waar de bussen van het leger stilstaan in de sneeuw), in Broederlijk Delen, in de jongerenwerking IJD (die al de Werledjongerendagen in Madrid van volgend jaar voorbereiden) en in zovele andere sociale initiatieven van diezelfde vermaledijde Kerk, eigenlijk al 20 eeuwen lang. Initiatieven die o zo weinig air time krijgen in programma's als het jouwe, Lisbeth. Sorry. ;-)

Ik begrijp het wel hoor: het kindermisbruik is (meer dan terecht) de orde van de dag. Uiteraard.

Maar mag ik toch hopen dat je in de uitzending vanuit de (wellicht niet toevallig gekozen) Sint-Salvator in Brugge morgen ook heel even kijkt naar de kerststal? Hopelijk gaat die niet verloren tussen de kabels en de computers, want net daar gebeurt datgene waar het voor ons gelovigen in deze tijd écht om draait: niet een glazen huis (hoe mooi als initiatief ook), geen parlementaire commissie, maar de geboorte van een Kind.

Christmas begins with Christ - Kerst begint met Jezus, Lisbeth.

Veel succes met de uitzending en een vredevolle Kerst gewenst.

Kris

INFORMATIE: kerstconcert te Rijmenam

INFORMATIE: vier maal stilvallen te Keerbergen

Het begint stilaan een traditie te worden: op de vier dinsdagen voor Kerstmis kan je in Keerbergen voluit advent beleven. Je kan er de tijd stilzetten, tot rust komen en je eigen hart horen slaan. Voor de zesde keer op rij organiseren wij vier avonden om het verlangen naar Kerstmis aan te wakkeren, vier avonden om de oude profetische woorden met nieuwe oren te beluisteren, vier avonden om te waken en te luisteren, vier avonden om samen te bidden en te zingen.

Het centrale thema van dit jaar is: voluit mens worden. Dat thema wordt door de vier sprekers vanuit hun eigen levenservaring benaderd:

30 november : Doorheen een depressie, met oogarts Myriam De Keyser

7 december : In de schaduw van de dood, met professor Sabine Van Huffel

14 december : Met kwetsuren en schuldgevoelens, met gevangenisaalmoezenier Leo De Weerdt s.j.

21 december : In goede en kwade dagen, met relatietherapeut Alfons Vansteenwegen. Deze avond wordt een gezinsavond en er zal een kindernevenprogramma voor kinderen van 6 tot 14j. voorzien worden met een apart kerstverhaal en met het aanleren van toffe kerstliederen onder al even cole begeleiding.

De avonden starten telkens om 19:30u en duren tot ongeveer 21:30u. Als je wil meezingen, kom je best wat vroeger. Vanaf 19:10u wordt er ingezongen.

Wie niet aanwezig kan zijn in de Sint-Michielskerk van Keerbergen (Gemeenteplein 1), kan toch 'virtueel' meedoen. Surf naar www.viermaalstilvallen.be en ontdek wat je daarvoor moet doen. Op de website vind je verder ook meer informatie over de sprekers en over de speciale aanbiedingen die op de vier avonden gedaan worden.

8 november - bezinning

Op 8 november komen wij voor de laatste keer dit jaar samen voor een bezinning en Taizé gebed in de Heilige Geestkapel. We sluiten er ons jaarthema "christen zijn, wat een rijkdom" af. Iedereen is welkom!

10 oktober - Impulsviering te Keerbergen

De Velodroom - fotoverslag 2

De Velodroom - fotoverslag

Velodroom 2010 - een succes in barre tijden!

Het hoeft geen betoog dat onze Kerk dezer dagen een zware storm doormaakt. We worden als christen, als gemeenschap en ook als brugje geconfronteerd met het lijden van kinderen enerzijds en de manier waarop de media hiermee omgaat anderzijds. De Kerk krijgt rake klappen in het publieke debat. Net op zo'n moment doet het goed aan het hart om mee te werken aan een positief project, dat aan mensen een ander gelaat van onze Kerk laat zien, dat aantoont dat het niet al kommer en kwel is. Onze deelname gisteren aan de jaarlijke Velodroom door Bonheiden was zo'n project. Onder een stralende najaarszon bezochten meer dan 400 fietsers, jong en oud, onze kapel. Ze rustten er even uit van de fietstocht (25 km of 44 km) die hen langs de jeugdhuizen van de gemeente bracht, ze genoten er van animatie, volksspelen, een hapje en een drankje en - belangrijk - ze maakten er kennis met een weliswaar kleine maar boeiende gemeenschap van mensen, die op een positieve wijze werkt aan Kerk-zijn in de wereld van vandaag. Dank aan alle vrijwilligers die zich de voorbije weken hard hebben ingezet om deze open-kapeldag mee mogelijk te maken. Het was prachtig!

DATUMWIJZIGING Bezinning in September

Onze bezinningsavond te Keerbergen zal doorgaan op woensdag 29 september in plaats van 22 september zoals eerder aangekondigd. Iedereen is van harte welkom in de St-Michielskerk te Keerbergen vanaf 20:00.

3 september - dag van de verenigingen

Op vrijdagavond 3 september is het Brugje aanwezig op de "Dag van de Verenigingen" te Bonheiden. Wij delen er onze nieuwe folders uit en geven tekst en uitleg bij onze werking. Allen hartelijk welkom vanaf 19:00 in Cultureel Centrum 't Blikveld aan de Waversesteenweg.

15 juni - "Christen zijn" - bezinning

Dinsdag 15 juni komen we voor een tweede keer samen rond ons jaarthema "Christen zijn - wat een rijkdom". Op basis van de tekst van priester Rik durven we ons de vraag te stellen naar wat wezenlijk is in ons geloof, ook en vooral in deze moeilijke tijden waar geloven en Kerk-zijn allerminst een evidentie mag heten. Traditiegetrouw wordt de avond ingeleid door een gebedsmoment in de geest van Taizé en is er ruimte voor delen in kleine gespreksgroepjes. Iedereen (ook zij die er de eerste keer niet konden bij zijn) van harte welkom!

Verklaring

Net zoals andere basisbewegingen zijn wij zeer geschokt, ja zelfs verbolgen over het gepleegde seksuele misbruik door Roger Vangheluwe. Wij durven welsiwaar hopen en vertrouwen op een voortzetting van de open en kordate aanpak en communicatie die de Kerk vandaag (eindelijk) voert met betrekking tot dit zware probleem, maar pleiten er tegelijk voor dat ze het niet laat bij het bestrijden van de symptomen, maar ook durft kijken naar de wortels van de ziekte. De manier waarop de Kerk functioneert, in al haar geledingen, mag in dat onderzoek niet ontbreken - ze moet er integendeel de kern van uitmaken.
Hierbij denken wij dat een grotere rol kan worden toebedeeld aan groepen uit de basis, bestaande uit (ondanks alles) ge-engageerde gelovigen, leken én religieuzen, die als "basis-christenen" verantwoordelijkheid krijgen en opnemen. Wij sluiten ons in die optiek aan bij de analyse van Peter Vandevyvere in Tertio: "Natuurlijk zijn priesters in de katholieke kerk absoluut noodzakelijk, maar een evenwichtiger samenspel van mannen en vrouwen, ongehuwden en gehuwden, is zoveel rijker, en ongetwijfeld ‘gezonder’. Dat nieuwe – maar ook oeroud evangelische – kerkmodel moet nu alle kansen krijgen." Het Brugje is alvast bereid om hieraan mee te werken, in alle bescheidenheid en getrouw aan haar geloof in bruggen tussen mensen.

INFORMATIE: Impulsviering te Keerbergen

Zondag 18 april 2010 om 10:00 gaat Zuster Jacinta in gesprek met Bart Demyttenaere in de kerk te Keerbergen. Het gesprek wordt gevolgd door de eucharistieviering van 11:15 en nadien is er gelegenheid tot een babbel bij een drankje. Warm aanbevolen!

Lange tijd waren ze ankerplaatsen van ziekenhuizen, scholen en parochie. Ze stonden garant voor een gemoedelijke sfeer en hadden altijd tijd: de vrouwelijke religieuzen, beter bekend als de zusters. Vooral nu ze bijna helemaal uit het actieve leven verdwenen zijn, wordt beseft wat ze betekenden. De Sint-Michielsparochie in Keerbergen blikt dankbaar terug op het werk van haar zusters met een ‘impulsviering’ op 18 april. Om 10 uur praat zuster Jacinta met Bart Demyttenaere, auteur van De laatste zusters van Vlaanderen. Dan volgt een eucharistieviering en een lunch (voor wie inschrijft bij Jos Hendrickx via 015 51 81 30 of joshendrickx@gmail.com). Er is kinderopvang gedurende het hele programma en een kindernevendienst tijdens de viering.

Meer weten? Bel 015 51 13 92.

ZALIG PAASFEEST!

Aan eenieder een zalig Paasfeest gewenst! Moge je de Levende Heer ontmoeten in je leven, elke dag, doorheen mensen en de wereld om je heen!

SAMENKOMEN: nieuw jaarthema

Op de druk bijgewoonde startvergadering van 20 januari werd een nieuw jaarthema voorgesteld voor onze vier bezinningsmomenten doorheen het jaar: "CHRISTEN ZIJN, WAT EEN RIJKDOM!" is een tekst van priester Rik Van Hauwe die ons uitnodigt na te denken over de essentie van ons Christen-zijn in deze tijd. Rik zelf duidt de tekst als volgt: "ik ben de laatste tijd sterk begaan met het engagement van zovelen die niet naar de kerk gaan, maar die zich op ontelbare manieren inzetten voor hun medemensen. Ik heb daar een diep respect voor. Daarnaast nodigt de vaststelling van zoveel naastenliefde buiten onze kerkgemeenschap ons ook uit na te denken waarin de eigenheid van ons Christen zijn dan ligt". Wij komen doorheen dit jaar viermaal samen rond een deel van de tekst om aldus acht deelaspecten van ons Christen zijn te belichten. Iedereen is van harte welkom!

TAIZEJONGEREN TERUG NAAR HUIS

Ruim 30.000 jongeren uit heel Europa namen deel aan de Taizébijeenkomst in de Poolse cultuur- en industriestad Poznan. Ze keerden zaterdag vanuit de parochies waar zij vijf dagen te gast waren, terug naar huis. De Europese jongerenontmoeting wordt sinds 1978 telkens in een andere Europese grootstad gehouden. De editie van volgend jaar vindt plaats in Rotterdam. Broeder Aloïs, die ondanks de lagere opkomst een positieve balans maakt, kondigde op het einde van de bijeenkomst ook opnieuw enkele jongerenontmoetingen van de Taizégemeenschap buiten Europa aan. Die vinden dit jaar plaats in het Filippijnse Manilla en Santiago de Chile. In augustus heeft een herdenking plaats van Broeder Roger, stichter van de oecumenische gemeenschap in Taizé. Die werd in 2005 door een psychisch gestoorde vrouw omgebracht.

VOLGENDE TAIZÉ-ONTMOETING IN ROTTERDAM

Als antwoord op een gezamenlijke uitnodiging van de bisschoppenconferentie van Nederland, van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) en de Raad van Kerken zal de gemeenschap van Taizé haar 33ste Europese jongerenontmoeting houden in Rotterdam, van 28 december 2010 tot en met 1 januari 2011.
Frère Alois, de prior van Taizé, heeft dit op oudejaarsavond bekend gemaakt in Poznań. In die Poolse stad vindt deze dagen de 32ste Europese jongerenontmoeting, die nog tot 2 januari duurt, plaats. Vorig jaar was Brussel gaststad voor enkele tienduizenden jongeren uit heel Europa.
De katholieke en protestantse kerkgemeenschappen in en rond de stad Rotterdam zullen de jongeren ontvangen in gastgezinnen. Rotterdam heeft zich in 2009 uitgeroepen tot de eerste Europese 'Jongerenhoofdstad'. De stad heeft duidelijk laten merken dat zij de Europese jongerenontmoeting wil organiseren. Ieder jaar komen enkele duizenden jongeren uit België en Nederland naar Taizé.