vrijdag 20 november 2009

Van Brussel tot Poznan


Brussel 22 November 2009 om 16.00 u.

Kathedraal St.-Michiels & St.-Goedele

Gebed Bijbelinleiding door een broeder van Taizé Gespreksgroepjes Thee Einde om 18.00 u.

Georganiseerd door IJD Brussel http://www.ijd.be/

BEZINNING: 9 november 2009

We kwamen op een stille novemberavond voor een vierde en laatste maal samen rond de brief van broeder Aloïs uit Kenia. Met heel veel dank aan Noël en Marie-Noël die dit bezinningsmoment mogelijk maakten.

Doe wat je kunt, ook al is het maar weinig!

Veel jongeren voelen zich eenzaam op hun innerlijke weg. Met z’n tweeën of drieën kun je elkaar al helpen door samen uit te wisselen en te bidden, ook al scharen sommigen uit de groep zich meer onder de twijfelaars dan onder de gelovigen.

Zo’n uitwisseling kan veel steun ondervinden als zij wordt geïntegreerd in het leven van de lokale kerkgemeenschap. Dat is ‘de gemeenschap der gemeenschappen’, waar alle generaties elkaar ontmoeten en waarvan de leden elkaar niet uitkiezen. De Kerk is de familie van God: een gemeenschap die ons uit ons eigen isolement haalt. We zijn er welkom en vinden er Gods onmisbare troost. In de Kerk wordt het jawoord dat God aan ons bestaan geeft, steeds weer realiteit. Kerkgemeenschappen en jongerengroepen zouden allereerst plekken moeten zijn waar vertrouwen en goedheid van hart heersen; plaatsen waar wij aandacht hebben voor de zwakken en hen een warm welkom bereiden!

De hokjesgeest in onze samenleving doorbreken

Als wij mee willen bouwen aan meer eenheid in de mensenfamilie, is het dan niet allereerst noodzakelijk om de wereld ‘van onderaf’ te bekijken? Zo’n perspectief vraagt om een heel eenvoudig leven.
De communicatiemiddelen worden steeds geavanceerder, maar tegelijkertijd blijft onze samenleving verdeeld in allerlei ‘hokjes’. Het risico dat wij onverschillig worden voor elkaar, blijft groot. Laten we die hokjesgeest in onze samenleving toch doorbreken! Laten we toenadering zoeken tot hen die lijden! Zoek mensen op die aan de kant worden geschoven en onrechtvaardig worden behandeld! Denk bijvoorbeeld aan de vluchtelingen en immigranten, die zo dichtbij ons leven en die wij toch vaak ver van ons houden! Op plaatsen waar het lijden zich opstapelt, worden vaak ook steeds meer concrete initiatieven zichtbaar, die juist getuigen van hoop.
Om onrecht en de dreiging van conflicten te bestrijden en om een betere verdeling van de welvaart te bevorderen, is deskundigheid onmisbaar. Wie volhardt in een studie of een beroepsopleiding, kan zo ook anderen een dienst bewijzen.
Er bestaan schandalige situaties waarin armoede en onrecht direct in het oog springen. Maar er zijn ook vormen van armoede die minder zichtbaar zijn. Eenzaamheid is daar een voorbeeld van.
Vooroordelen en misverstanden worden soms overgedragen van generatie op generatie en kunnen zo tot geweld leiden. Er bestaan ook vormen van geweld die onschuldig lijken, maar die grote schade en vernedering kunnen veroorzaken. Roddelen is daar een voorbeeld van.
Laten we, alleen of met een paar anderen, in onze eigen omgeving zoeken naar manieren om lijden te verlichten. Zo zullen we de aanwezigheid van Christus ontdekken, zelfs daar waar we Hem nooit zouden verwachten. Daar is Hij, de Opgestane, midden tussen de mensen. Hij gaat ons voor op wegen van barmhartigheid. En, door de heilige Geest, vernieuwt Hij reeds hier en nu het aanschijn van de aarde.